ما همین حالا شاهدیم که بسیاری از شهروندان خواهان افزایش ساعات کار سازمان های دولتی هستند. مدت ها است که دیگر تشکیل صف و معطل شدن در آنها از سوی ارباب رجوع پذیرفتنی نیست و بسیاری از مؤسسات دولتی هم می کوشند که به هر وسیله ای این انتظارات را پاسخ دهند.
طبیعتاً دولت الکترونیک از این نظر بسیار بهتر می تواند نظر شهروندان را تأمین کند و از فشاری که بر نهادهای دولتی هست نیز بکاهد. به این ترتیب مشکل تمرکز مراکز دولتی که موجب می شود ارباب رجوع ناچار شوند به طور فیزیکی به آنها مراجعه کنند نیز حل می شود و از بار مراجعات به این مراکز کاسته می شود. در نتیجه خود کارکنان ادارات هم می توانند با آرامش و تمرکز بهتری امور محوله و کار خدمت رسانی به ارباب رجوع های خود را انجام دهند.
علاوه بر اینها دولت می تواند در زمینه هایی که در حال حاضر بر سر آنها رقابت زیادی وجود دارد به عنوان مثال گسترش توریسم و جذب گردشگر و جذب سرمایه گذاری، بهتر عمل کند و روند و مراحل اداری را برای گردشگر و یا سرمایه گذار سریع تر و آسان تر کند. به این ترتیب بر میزان گردشگران و سرمایه گذاران بیفزاید. ضمن این که اهداف دولت برای کوچک سازی و کاهش هزینه ها و موازی کاری بیشتر تأمین می شود.
این موضوع که شهروندان بتوانند با سرعت بیشتر و با هزینه کمتر اطلاعات و خدمات مورد نیاز خود را به دست بیاورند و یا در موضوعات و وظایف اجتماعی خود بهتر مشارکت کنند، موجب می شود که چرخه فعالیت های اقتصادی و مشارکت های اجتماعی و … با سرعت بیشتر و هزینه کمتری به حرکت درآید. همچنین موجب می شود که سازمان های دولتی کارایی بیشتری پیدا کنند و از عملکرد آنها رضایت بیشتری به وجود آید. این هم کاملاً در راستای هدف پاسخگویی دولت ها به مردم و احساس مسئولیت آنها نسبت به ایشان است.
منتها گسترش و جا انداختن دولت الکترونیک نیازمند تمهیداتی است. علاوه بر برنامه ریزی مناسب که نیاز هر کاری است، برخی تمهیدات دیگر نیز لازم است که مهم ترین آنها گسترش امضای دیجیتال است. به قولی امضای دیجیتال برای دولت الکترونیک مانند هوا برای تنفس است.